Het leven voluit leven – de gedachte bezorgt me soms stress: wat moet ik allemaal doen om maar niets te missen? Maar als ik Szymborska’s Notitie op me laat inwerken: wat een ruimte, wat een licht. Ik kan niet wachten met verder leven. En jij?

Notitie (Wisława Szymborska)

Leven is de enige manier
om met bladeren begroeid te raken,
op het zand naar adem te happen,
op vleugels op te vliegen;

om hond te zijn
of hem over zijn warme vacht te aaien;

om pijn te onderscheiden
van alles wat geen pijn is;

om zich in gebeurtenissen te bevinden,
zich in een uitzicht te verbergen,
naar de kleinst mogelijke vergissing te speuren.

Een uitzonderlijke kans
om je even te herinneren
waarover werd gesproken
toen de lamp niet brandde

en om ten minste eenmaal
over een steen te struikelen,
in een of andere regen nat te worden,
je sleutels kwijt te raken in het gras;

en een vonkje in de wind na te kijken;

en zonder ophouden iets belangrijks
niet te weten.



Terug naar de vorige pagina